معنی غریب درکنک در لغت نامه دهخدا

باد غریب درکنک، باد سرد که در آخر فصل ییلاق وزد و آنانکه به ییلاق رفته اند به شهر و جای خود بازگردند. رجوع به باد شود

معنی غریب درکنک - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

بیرون کننده غریب. یا باد غریب درکن. بادی سرد که در شهریور ماه در ییلاق وزد و شهریان را بدان حدود آمده اند وادار به بازگشت به شهر کند

راهی در کن باد سردی که در دامان کوه و زد و راهیان را به باز گشت وا دارد